خانه شیشهای فارنزورث اثر میس ون در روهه
خانه فارنزورث توسط لودویگ میس فن در روهه بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۱ طراحی و ساخته شد. این خانه تفریحگاهی آرام برای آخر هفته است که در روستایی در ۸۹ کیلومتری جنوب غربی شهر شیکاگو در زمینی به مساحت ۲۴ هکتار مجاور رودخانه فاکس، جنوب شهر پلانو الینوی قرار گرفته است.
این خانه بعد از اینکه در سال ۲۰۰۴ جزو آثار ملی تاریخی ثبت شد.
خانه با فاصله ای حدود 1.6 متر از سطح زمین روی دشتی سیلابی قرار گرفته و با 8 ستون فولادی پهن که به کناره تخته سنگ های سقف و کف متصل شده اند، برافراشته شده است.
هدف از ساخت این خانه خلق فضایی بود که بیشترین دید را به چشم انداز ها اطراف داشته باشد و ارتباط قوی بین بنای معماری و طبیعت برقرار کند.
ویندک معماری خانه شیشه ای را به عنوان (چهارچوب بدون بدن) توصیف می کند.
اسکلت اصلی ساختمان توسط فولاد ساخته شده است و بار ساختمان و فاصله میان ستون ها توسط تیرهای موجود در سقف مهار می شود.
این خانه یک طبقه از 8 ستون فولادی با مقطع I ساخته شده است که بام و چهارچوب کف را نگه می دارند و بنابراین هم نقش سازه ای دارند و هم در نمای ساختمان خودنمایی می کنند. در حدفاصل این ستون ها پنجره های کف تا سقف در تمام دور تا دور خانه تعبیه شده که فضاهای خانه را رو به جنگل پیرامون آن باز می کند.
منطق طراحی خانه شیشه ای به گونه ای است که تمامی جزئیات ساختمان ها و ستون ها نمایان است و معمار جزئیات و اتصالات را پنهان نکرده است و به بیننده این امکان را می دهد که نحوه اتصال ستون ها را مشاهده کند.
در خانه فارنزورث فضاهای میانی (سرویس بهداشتی و حمام، بخش مکانیکی) به صورت ثابت و پوشش دهنده بوده و تعیین کننده سایر فضاها میباشد. مابقی بنا کاملا دارای پلانی آزاد بوده و از مینمیالیسم بهره برده است. عمده متریال مورد استفاده در ساخت خانه شیشهای میس وندروهه را محصولاتی صنعتی نظیر فولاد ضد زنگ و پنلهای شیشهای تشکیل میدهند.
بدون دیدگاه